Door Waarheidsvinder
Op zondag 7 maart 2010 ontplofte er een handgranaat in een gepantserd defensievoertuig staande op het terrein van Camp Coyote, een vooruitgeschoven post van Camp Hadrian te Dej Rawod in Afghanistan. Het onderzoek in die zaak werd door de Koninklijke Marechaussee (Kmar) verricht. We schreven eerder al uitgebreid over de zaak.
Op dit moment loopt er een zogenaamde artikel 12 procedure bij het Militair Hof in Arnhem. Erik Groenendijk eist daarin dat het onderzoek wordt heropend en dat Admilson R. alsnog wordt vervolgd.
In 2017 verrichtte de Kmar een zogenaamd oriënterend onderzoek. Op 15 februari 2017 bracht men een analyserapport uit onder de naam Haines. Volgens de onderzoekers was er geen reden om de zaak te heropenen, een conclusie die het Openbaar Ministerie (natuurlijk) overnam.
Onze reactie op het rapport Haines was dat ook dit onderzoek van de Kmar onvolledig en ondeskundige was. Dit conclusie wordt kennelijk gedeeld door het Hof in Arnhem. In een voorlopige beschikking schrijft het Hof op 13 april 2018 onder meer:
“ Het Hof is van oordeel dat het onderzoek niet volledig dan wel uitputtend is geweest en dat het voor een goede beoordeling van de klacht noodzakelijk is dat in ieder geval de volgende onderzoekshandelingen dienen te worden verricht:
– Het horen van de broer van de beklaagde, Marcos R,
– Het doen van nader onderzoek door het openbaar ministerie dan wel de Kmar, waarbij de aannemelijkheid van het scenario dat de beklaagde van dichtbij de granaat heeft gegooid dan wel onderhands heeft geworpen of gerold in de Bushmaster centraal staat;
– alle overige onderzoekshandelingen, die het openbaar ministerie dan wel de Kmar, al dan niet naar aanleiding van de hiervoor genoemde onderzoekshandelingen, nuttig en wenselijk oordeelt.”
In gewoon Nederlands betekent dit dat het de Kmar en het Openbaar Ministerie hun huiswerk over moeten doen en dat lijkt ons een juiste beslissing. Erik Groenendijk heeft recht op de waarheid, ook als die waarheid niet plezierig is voor het het Ministerie van Defensie, het Openbaar Ministerie en voor de Kmar.
Geen maatregelen tegen officier ?
Door Waarheidsvinder
Wij hebben op onze site al het één en ander geschreven over het geknoei met een proces-verbaal in de zaak van de moord op de 69 jarige Koert Elders uit Gees. Twee rechercheurs maakten met medeweten van hun teamleider Klaas Aalbers en in opdracht van zaaksofficier van justitie Agnes de Vries een vals proces-verbaal op van een gesprek dat zij hadden met een getuige. Het proces-verbaal werd daarna gebruikt om de rechtbank te bewegen één van de verdachten langer in voorarrest te houden. Wij stelden toen dat er naar onze mening geen plaats behoort te zijn bij politie en justitie voor mensen die op deze manier met de waarheid omgaan. Zeker niet als het gaat om een officier van justitie die bewust rechters misleidt.
Wij staan kennelijk niet alleen in deze mening. Op 13 april verscheen er in het NRC een artikel over deze zaak van de hand van rechtspsycholoog Peter van Koppen. De kop van het artikel luidde: “Doodzonde van officier móét gevolgen hebben.
In het artikel lezen we onder meer: “Een officier van justitie die liegt, zoals in de Assense zaak, ondergraaft in feite ons hele strafrechtsysteem. Als officieren van justitie niet altijd kunnen worden vertrouwd, moeten zij altijd worden gewantrouwd.””
Peter van Koppen woont in het westen van het land en hij maakt kennelijk geen verschil tussen Gees en Assen. Hij doelt echter op de moord in Gees en de behandeling van de zaak bij de rechtbank in Assen.
Van Koppen spreekt verder onder meer zijn verbazing uit over het feit dat de betrokken officier van justitie niet uit haar functie is gezet, maar dat zij zelfs is bevorderd tot advocaat-generaal bij het Gerechtshof in Leeuwarden. Iets waarover wij ook onze verbazing hebben uitgesproken. Aan het eind van het artikel schrijft Van Koppen:
“Liegen tegen de rechter is voor een officier van justitie een rechtsstatelijke doodzonde waarop altijd een gepaste reactie nodig is. Het ligt voor de hand dat dat ontslag inhoudt, maar dat is niet in elk geval vereist. Er zou echter altijd een publieke reactie van het college van procureurs-generaal moeten volgen waarin wordt benadrukt dat liegen niet mag. In deze zaak is het wel erg stil gebleven”
De houding van het college van procureurs-generaal maakt nog eens duidelijk dat de waarheid steeds vaker het onderspit delft als het gaat om het imago van politie en justitie. Liegen en bedriegen mag kennelijk als het maar de “goede” zaak dient. Gewoon stil blijven zitten en hopen dat het vanzelf voorbij gaat lijkt ook in deze zaak de strategie.
PS. Ook de leiding van de Politie Noord-Nederland houdt zich angstvallig stil over deze zaak. Het lijkt er op dat men ook daar geen problemen heeft met politiemensen die knoeien met een proces-verbaal.